Reunies

Negende reunie: Reunie 3 juni 2023, De Bourgondier in Hulst

verslag door Edy Staes

Met de vlam in de pijp en vol goede moed vertrekken mijn zus Tilly en ik zaterdag 3 juni naar het zonnige zuiden. Deze dag staat de 9e reünie van de familie de Nijs op de agenda. Dit keer zijn alle nazaten, waar maar iets DNA in zit van onze voorouders, uitgenodigd. En uiteraard de aanhang ook, anders geen nazaten. En dat zijn er heel veel. De kwartiermakers van “de Nijzen” hebben er een combi van gemaakt. Eerst een bezoek aan ‘den hof’ op de Knapaf. Daar hebben onze voorouders Alouis de Nijs en Bertha van de Vijver met een gemengd boerenbedrijf hun gezin van 19 kinderen groot gebracht. Nu boeren daar Marcel (van ome Marcel) en Bernadette en hun zonen Mickael en Roy met hun gezinnen. Zowaar de derde en vierde generatie alweer en ook de 5e generatie scharrelde er rond. Het bedrijf is volledig naar akkerbouw gegroeid, vee is niet meer aanwezig en de teelt van pootaardappelen is de hoofdtak. Dat is ook te zien aan de mechanisatie, die daar voornamelijk op is ingesteld. We worden enthousiast ontvangen met kussen, knuffels en omhelzingen, koffie en broodjes. De Covid19 perikelen lagen gelukkig achter ons. Ook nu zijn er weer neven en nichten overgekomen uit Canada en Afrika. De taal is geen barrière, ze verstaan Nederlands al spreken ze het niet vloeiend. En omgekeerd verstaan wij het Engels en spreken dat niet vloeiend. Het is leuk om zo’n conversatie te volgen. Het schept snel een band. Het is een jaar geleden dat we elkaar ontmoeten en de rimpels, grijze haren en kale inhammen zijn nog niet veel veranderd. Eenieder is nog duidelijk herkenbaar; naambordjes zijn nog niet nodig. Wel zie ik hier en daar een rolstoel en wandelstok tijdens de rondleiding. Het gezelschap bestaat voornamelijk uit nazaten van de derde generatie. Marcel en z’n gezin geholpen door Leo van ome Joos geven een rondleiding op het erf en in de gebouwen. De ouderen onder ons memoreren nog aan vroeger tijd met de oorspronkelijke grote zwarte schuur, de mestplaat ernaast en links daarvan de buitenkeet met een varkenshok en ‘kiekenkot’. Na een interessante rondleiding met de nodige uitleg over de nieuwste ontwikkelingen in de landbouw wordt het samenzijn verlegd naar uitspanning ‘De Bourgondiër’ in Absdale. Daar wacht ons al een groot gezelschap met veel klein grut dat zich prima vermaakt in de speeltuin en op het lucht/springkussen. Hier voegen ook de echte senioren, tante Truus en tante Anny, zich bij het grote gezelschap. Intussen worden we voorzien van een keurig naamplaatje met daarop de familietak en eventuele verder info m.b.t. de afstamming, mocht het niet duidelijk zijn van wie, van wie, van wie je er een bent. Een ludieke oplossing, om te veel vragen te voorkomen. Bij deze hartelijke ontvangst worden er weer nieuwe contacten gelegd. Oud en jong mengt zich en het is een kakofonie als in een kippenhok. Als 13.00 uur inmiddels gepasseerd is en de kleine jeugd veel trek krijgt na het zien van de tafels met de vele spijzen erop, worden we verzocht in de grote zaal aan tafel te gaan. De bediening staat met verbazing te kijken naar de samenkomst van z’n grote familieschaar. Guido van ome Dolf verwelkomt als praeses het illustere gezelschap. (137 genodigden hebben zich aangemeld) Hij is blij dat we met velen zijn gekomen. Het mooie weer heeft hij besteld, om de sfeer verder in de buitenlucht uit te bouwen. Na enkele algemene punten en huishoudelijke zaken, staat hij stil bij de laatste telg uit het gezin van opa en oma die ons afgelopen jaar ontvallen is: tante Trees. Hij vraagt een minuut stilte om haar te gedenken. Dan, na een uitgebreide uitleg van de uitbater van het etablissement over de gerechten van het lopend buffet, kan eenieder zich te goed doen aan de uitgebreide dis. Het is bijzonder goed van smaak, want degenen die wachten tot de rij wachtenden opgelost is komen bedrogen uit. Het bleef een komen en gaan. Als de meesten verzadigd zijn komt er een heuse portrettentrekker aan te pas. Ieder wordt verzocht plaats te nemen op en tegen de grote heuvel achter op het terrein in de speelweide. Van diverse kanten worden we voor eeuwig vast gelegd op de gevoelige plaat. De foto’s zijn straks te zien op de familiesite. Als zo tegen 16.00 uur de eerste gasten weer huiswaarts willen gaan, neemt Paul van tante Trees het woord om de kwartiermakers van deze prachtige dag te bedanken voor de organisatie en voorbereiding. Maar ook de genodigden worden bedankt voor hun komst. Hij sluit af met een welthuis en zo eindigt een sfeervolle 9e reünie.

=================================================================================================================================

Achtste reunie: Reunie 11 juni 2022, IJzendijke

verslag door Edy Staes

Zaterdag 11 juni werden we tussen 11.00 en 11.30 verwelkomd door de kwartiermakers van onze familie in de Mauritshof in IJzendijke. Het was precies rond koffietijd. Niet dat de vlag uithing om te weten waar je moest zijn, maar je kon het ruiken aan de heerlijke koffiegeur. En daarbij gevoegd de traditionele kleverige Zeeuwse bolus, die dit keer vergezeld ging van een vingerdoekje. Dus geen vingers aflikken meer. De begroetingen waren nog even hartelijk als 5 jaar terug in de tijd. Nog geen handen schudden, maar de traditionele corona-box met de vuist. Het gezelschap was duidelijk wat uitgedund, mede vanwege degenen die ons de afgelopen 5 jaar zijn ontvallen. Maar de sfeer was er niet minder om. Wetenswaardigheden of nieuwtjes, wat het ook zij, er werd druk gebabbeld. Gelukkig had het mooie weer ons uitgenodigd om buiten te gaan zitten. Daardoor bleef de kakafonie van een kippenhok uit; kortom het was weer de ouderwetse gezellige Nijzenbijeenkomst. Ook de oudsten van de 2^e generatie gaven akte de préséance. Tante Trees met 95 jaar voert de lijst aan, gevolgd door Tante Anny met 89 jaar en tante Truus met 86 jaar. Maar ook de derde generatie liet door hun grijze kapsels en gegroefde gezichten duidelijk blijken van vorderende leeftijden. Toen ieder nog niet uitgepraat was, nodigde de herbergier van de Mauritshof ons uit om binnen te komen genieten van het buffet. Een tafel met daarop een maaltijd, waar voor ieder wat stond om de smaakpapillen te strelen. Tussendoor werden we toegesproken door Guido van ome Dolf. Hij hield een korte toespraak en besloot met de namen te noemen van degenen die ons sinds de laatste reünie ontvallen zijn. 10 familieleden waarvan de meesten ook altijd aanwezig waren. Aan het eind van het diner gaf Paul van tante Trees een korte uiteenzetting van de nieuwe website van de nijzenfamilie. Dat de communicatie loopt via “familieoudsten”, maar dat men zelf ook wetenswaardigheden en foto’s mag plaatsen op de nieuwe website. “Het is allemaal heel eenvoudig en gesneden koek”, aldus de spreker. Terwijl ik rondkeek zag ik de nodige bedenkelijke gezichten en gefronste voorhoofden. Paul hoopte dat de website zich zou ontwikkelen tot een communicatiemiddel wat de cultuur van onze familie zal blijven uitdragen, ook in de opvolgende generaties. Om die sfeer te continueren deed Marcel van ome Marcel er nog een schepje bovenop: hij vroeg ons in de agenda van 2023 te noteren: 3 juni Grote Reünie op de Knapaf in Kloosterzande. Eenieder die ook maar iets DNA van de nijzenfamilie in zijn bloed heeft wordt uitgenodigd. Tot slot moest de traditionele groepsfoto van die dag gemaakt worden. Toen de kapsels gladgestreken waren, de kleding weer in de juiste vorm en ieder op de juiste plaats stond, zochten we allen naar het vogeltje. Iedereen was weer vereeuwigd voor het nageslacht. Hierna gingen de eersten weer huiswaarts en kwam er een eind aan de gezellige 8^e reünie.

: Impressie bij welkom door Guido de Nijs

: Impressie bij welkom door Guido de Nijs

: Impressie bij welkom door Guido de Nijs

: Impressie bij welkom door Guido de Nijs

: Welomstwoord door Guido de Nijs. Mauritshof IJzendijke 11 juni 2022

: Impressie bij welkomstwoord door Guido de Nijs

: Impressie bij welkomstwoord door Guido de Nijs

=================================================================================================================================

Zevende Reunie: Reunie 8 juli 2017, Kloosterzande

Verslag van Edy Staes

Op een, voor de vele senior-reünisten, overbekende locatie was dit keer de 5 – jaarlijkse reünie van onze familie georganiseerd. Aanleiding voor deze specifieke plek en datum was de 110 e trouwdag van onze voorouders: Alouis de Nijs en Bertha van de Vijver. De locatie waar zij hun gezin stichten en waarvan er nu nog 3 bloedverwanten en 3 aanverwanten uit de eerste lijn in leven zijn. Ca. 75 reünisten hadden gehoor gegeven aan de oproep. Ook vanaf de overkant van de grote plas waren 2 familieleden ingevlogen: Michel de Nijs en zijn vrouw Sue uit Wallaceburg. Vanaf 14.00 uur werden we ontvangen met koffie en een echte overheerlijke kleverige Zeeuwse bolus. Ondanks de toename van de grijze haren, de kraaienpootjes en zowaar enkele wandelstokken herkenden velen elkaar nog. De derde en vierde lijns nakomelingen gaven wel de nodige problemen, doch tijdens de gesprekken werd al gauw duidelijk wie van wie van wie van wie was. De organisatoren hadden een huifkartocht uitgestippeld. Groepsgewijs ging de tour door de omgeving van de Knapaf onder begeleiding van onze welbespraakte gids Marcel van ome Marcel. Met de nodige anekdotes en kwinkslagen praatte hij de rit bij elkaar. Af en toe werd gestopt en kregen we een heuse geschiedenisles. Zelfs Napoleon werd, vanwege de naamgeving van alle inwoners, op rapport geroepen. Markante punten, zoals plaatsen waar onze voorouders geboren en gewoond hebben, werden aangewezen. Na de tour werd er in kleine groepen een rondleiding op het erf van het familiebedrijf gegeven. Velen vergaapten zich aan de kapitaalsintensieve inventaris die nodig is om een inkomen te verdienen in deze sector. Juist daardoor kwamen er weer vragen over de deskundigheid die nodig is om een bedrijf te leiden. Vooral de onzekere weersomstandigheden, ziekten en plagen vragen dagelijks om bijstelling van de plannen. Voor de kinderen waren er oud Hollandse spelen en een springkussen, waar zij naar hartenlust hun energie kwijt konden. Aan het slot van de rondleiding waren de hongerigen alvast begonnen aan de BBQ. Het wachten, maar vooral de geur van het eten was voor de kinderen teveel geworden. Toen de laatsten aanschoven waren kwam er een stilte over het gezelschap; eenieder at met smaak van het uitgebreide buffet. Ook heeroom Guust was inmiddels gearriveerd en schoof aan en liet zich bedienen door zijn zorgzame nichten. Zij kennen zijn smaak, maar vooral ook zijn eetlust. Voor tante Leine zou de reis en de drukte, maar ook het weerzien van zoveel familieleden teveel worden, dus was ze thuis gebleven. Het buffet was tevens één grote stoelendans met uitwisseling van familiewetenswaardigheden. Veel vreugdevolle, maar ook verdrietige feiten worden uitgewisseld, zoals de ongeneeslijke ziekte die van Paul van ome Dolf heeft getroffen. De ceremoniemeester (Paul van tante Trees) nam van de gelegenheid gebruik om enkele zaken te benoemen. De kelen waren gedurende het samenzijn voldoende gesmeerd, constateerde hij. Daarom vond hij aan het eind van zijn betoog, dat het tijd werd om het traditionele Nijzenlied van de familie te zingen. Onder leiding van de “3 Pointersisters” die de familie rijk is, ging het er uit volle borst tegenaan. Vooral het refrein gaf de familieband een extra boost. Het leek wel een familie-‘ Wilhelmus ‘. Tegen 20.3 0 uur gingen de eerste jonge ouders met hun kroost huiswaarts; zo ook deze verslaglegger. Al met al een prachtige reünie met goede herinneringen, waar we weer met plezier aan kunnen terug denken.